ท่านนบีสอนพวกเราให้รู้ว่า ความละอายเป็นส่วนหนึ่งของความศรัทธา ตราบใดที่เรามีความละอาย ในความคิด การปฏิบัติตัว ว่าจะละเมิดคำสั่งของอัลลอฮฺ....
ความละอายเป็นส่วนหนึ่งของความศรัทธา
หะดีษ ท่านรอซู้ล ซ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า
“ พวกท่านจงละอายต่ออัลลอฮฺ ตามสิทธิที่พึงละอายต่อพระองค์เถิด”
พวกเรา (ศอฮาบะฮฺ) กล่าวขานรับว่า “โอ้ท่านศาสนทูตของอัลลอฮฺ แท้จริงเรามีความละอายแล้ว อัลฮัมดุลิลลาฮฺ”
ท่านรอซูลกล่าวอธิบายว่า " หาใช่เช่นนั้นไม่…แต่ทว่า การละอายต่ออัลลอฮฺตามสิทธิที่แท้จริงก็คือ จงรักษาศีรษะและสิ่งที่มีอยู่ในนั้น (หมายถึง ความนึกคิด) และจงรักษาท้อง และสิ่งที่บรรจุอยู่ในนั้น (อาหารที่บริโภค)
และจงระลึกถึงความตายและความหายนะ และผู้ที่ต้องการอาคิเราะฮฺ เขาก็ต้องละทิ้งความสวยงามของโลก (ดุนยา) ผู้ใดทำได้ดังกล่าว จึงถือว่าเขามีความละอาย ”
ติรมีซี
จากหะดีษบทนี้ ท่านนบีสอนพวกเราให้รู้ว่า ความละอายเป็นส่วนหนึ่งของความศรัทธา ตราบใดที่เรามีความละอาย ในความคิด การปฏิบัติตัว ว่าจะละเมิดคำสั่งของอัลลอฮฺ ก็หมายถึงว่า ตัวเรายังคงมีความศรัทธาที่มั่นคงแข็งแรงอยู่ แต่เมื่อใดที่เราไม่มีความละอาย ในความคิด หรือดารปฏิบัติตัวที่ได้ละเมิด คำสั่งใช้ คำสั่งห้ามของอัลลอฮฺแล้ว แสดงว่าความศรัทธาของตัวเราเอง เรื่มมีปัญหา และถ้ายังคงทำต่อไป
สุดท้ายก็จะไม่เหลือความศรัทธาอีกต่อไป ก็ฝากพี่น้องไว้ว่าความละอายกับความศรัทธาจะอยู่คู่กัน ถ้าสิ่งใดหายไป อีกวิ่งหนึ่งก็จะหายไปด้วยเช่นกันน่ะครับ อินชาอัลลอฮฺ