ส่วนหนึ่งจากเรื่องประหลาดใจ ในเดือนรอมฎอน

ถือศีลอด แต่กลับไม่ละหมาด ทั้งๆที่การละหมาดนั้น คือ การงานที่ยิ่งใหญ่ และการทิ้งมันนั้นเป็นบาปใหญ่

ส่วนหนึ่งจากเรื่องประหลาดใจ ในเดือนรอมฎอน

1.ถือศีลอด แต่กลับไม่ละหมาด ทั้งๆที่การละหมาดนั้น คือ การงานที่ยิ่งใหญ่ และการทิ้งมันนั้นเป็นบาปใหญ่ (อุลามาอฺบางกลุ่มถือว่าเป็น กาฟิร)

2.ไปละหมาดสุนัตตะรอวีหฺญามาอะฮฺที่มัสยิด แต่กลับละทิ้งละหมาดฟัรฎูญามาอะฮฺที่มัสยิด 

3.ละศีลอดด้วยการสูบบุหรี่ ทั้งๆที่ตอนเราถือศีลอดเรายังสามารถงดเว้นจากการรับประทานสิ่งที่หะลาล แต่พอจะละศีลอดเรากลับไม่สามารถงดเง้นจากการบริโภคสิ่งหะรอม อย่างบุหรี่ ที่อุลามาอฺได้ฟัตวาว่าหะรอม ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับนานาชาติ

4.การที่ผู้ปกครอง ปล่อยปละละเลย ให้บุตรหลาน สร้างความเดือดร้อนแก่ผู้คน เช่น การจุดประทัดและดอกไม้ไฟขณะที่ผู้คนทำการละหมาด

5.การรับประทานสะหูร เร็วเกินไป เช่น รับประทานตั้งแต่ เที่ยงคืน หรือ ตีหนึ่งตีสอง แล้วนอนต่อ จนมีผลทำให้ตื่นละหมาดซุบฮี นอกเวลา (ตามซุนนะฮฺ คือ ให้รับประทานสะหูรใกล้ๆกับเวลาซุบฮี )

6.ถือศีลอดแค่ท้อง แต่กลับไม่ถือศีลอดปาก เช่น ยังนินทา,ด่า,ใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่น เป็นต้น

7.ละหมาดอีซา ที่บ้าน แล้วไปละหมาดตะรอวีหฺที่มัสยิด 

8.มุ่งกับการเตรียมตัว เพื่อต้อนรับวันอีด จนละเลยการอิบาดะฮฺในเราะมะฎอน (การเตรียมพร้อมเพื่อวันอีด ไม่ใช่เรื่องผิด แต่ต้องจัดสรรเวลาให้เหมาะสม)

9.การซื้ออาหารที่เกินจำเป็น จนนำไปสู่การสุรุ่ยสุร่าย ฟุ่มเฟือย

10.ถือศีลอด แต่ไม่ปกปิดเอาเราะฮฺ

11.การถกเถียงกันแบบไม่รู้จบ เรื่องรอกาอะฮฺในการละหมาดตะรอวีหฺ จนถึงขึ้นหุก่มคนที่เห็นต่างว่า มิใช่กลุ่มซุนนะฮฺ

12.การศอลาวาต เสียงดังลั่น จนรบกวนผู้คน ระหว่างละหมาดตะรอวีหฺ 

13.ทิ้งการละหมาดสุนัตหลังอีซา เพราะรีบเริ่มละหมาดตะรอวีหฺ

อุสตาส อบูอนัส อับดุลบะชีร อัลมะดานีย์

ที่มา: ครู หลังม่าน