ความโกรธ ถือเป็นโรคทางใจชนิดหนึ่งที่จำเป็นต้องรักษาทันทีที่มีอาการ เพราะโรคแห่งความโกรธนี้มักจะดึงเราสู่ความเสียหาย ความตกต่ำ การขาดสติ และความเศร้าเสียใจในภายหลัง
การขจัดความโกรธ ตามหลักอิสลาม
ความโกรธ ถือเป็นโรคทางใจชนิดหนึ่งที่จำเป็นต้องรักษาทันทีที่มีอาการ เพราะโรคแห่งความโกรธนี้มักจะดึงเราสู่ความเสียหาย ความตกต่ำ การขาดสติ และความเศร้าเสียใจในภายหลัง และความโกรธนี้จำเป็นจะต้องใช้ยารักษาที่ตรงกับโรค สำหรับทุกๆโรคนั้นย่อมมียารักษา อัลลอฮฺ จะไม่ทรงส่งโรคมานอกจากพระองค์จะส่งยารักษาโรคนั้นมาด้วย ดังมีรายงานหะดีษที่ว่า
รายงานจากท่านอบีฮุร็อยเราะห์ ว่าแท้จริงท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้กล่าวว่า “อัลลอฮฺไม่ทรงประทานโรคใดมา นอกจากพระองค์จะประทานยารักษาโรคนั้นลงมาด้วย” (รายงานโดยบุคอรีย์)
วิธีการขจัดความโกรธ
1. ขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺให้พ้นจากชัยฏอน เพราะชัยฏอนเป็นต้นตอแห่งความโกรธของเรา พร้อมขอความช่วยเหลือจากอัลลอฮฺ ให้เราสามารถเอาชนะความโกรธได้ ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสความว่า
“และหากว่าการยุแหย่ใดๆจากชัยฏอนมายั่วยุเจ้า ดังนั้นเจ้าก็จงขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺเถิด
แท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้”
(ฟุศศิลัต 36)
2. การเข้าหาอัลกุรอานไม่ว่าจะด้วยการอ่าน การฟัง หรือการใคร่ครวญ เพราะอัลกุรอานคือยารักษาสำหรับทุกโรค อัลลอฮฺ ตรัสความว่า
“และเราได้ประทานส่วนหนึ่งจากอัลกุรอานลงมา ซึ่งเป็นการบำบัดรักษาและเป็นความเมตตาแก่บรรดาผู้ศรัทธา” (อัลอิสรออฺ 82 )
3. การรำลึกถึงอัลลอฮฺ ให้มาก ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสความว่า
“บรรดาผู้ศรัทธา และจิตใจของพวกเขาสงบนิ่งด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺ
พึงทราบเถิด ด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺเท่านั้น ทำให้จิตใจสงบนิ่ง” (อัรเราะอฺด 28)
4. รำลึกถึงความประเสริฐของการระงับความโกรธ ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสความว่า
“และบรรดาผู้หลีกเลี่ยงการทำบาปใหญ่และการทำลามก และเมื่อพวกเขาโกรธพวกเขาก็ให้อภัย” (อัชชูรอ 37)
และอายะฮฺที่ว่า
“บรรดาผู้ซึ่งบริจาคทั้งในยามสุขสบายและในยามเดือดร้อน และบรรดาผู้ข่มโทสะ
และบรรดาผู้ให้อภัยแก่เพื่อนมนุษย์ และอัลลอฮฺนั้นทรงรักบรรดาผู้กระทำดีทั้งหลาย” (อาลิอิมรอน 134)
และมีรายงานหะดีษที่ว่า
รายงานจากท่านอบีดัรดาอฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้เล่าว่า
ฉันได้กล่าวแก่ท่านร่อซูลว่า "โอ้ท่านร่อซูลโปรดชี้แนะแก่ฉันถึงการกระทำที่ทำให้ฉันเข้าสวรรค์ด้วยเถิด"
ท่านร่อซูล ได้กล่าวตอบว่า “ท่านอย่าได้โกรธ และสำหรับท่านนั้นคือสวรรค์”(รายงานโดยอัฏฏอบรอนีย์)
5. นึกถึงความเสียหายของความโกรธที่จะนำเราสู่ความตกต่ำ ความหายนะ และความเศร้าเสียใจในภายหลัง
6. รำลึกถึงคำสั่งเสีย คำตักเตือนของท่านนบี ที่มีต่อชายคนหนึ่งมาหาท่านนบี และขอให้ท่านนบี สั่งเสียแก่เขาท่านนบี จึงกล่าวแก่เขาว่า (لاَ تَغْضَب) ท่านอย่าได้โกรธ
7. การสงบนิ่งเมื่อโกรธ ดังหะดีษของท่านนบี ที่กล่าวว่า
“เมื่อคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกท่านโกรธ เขาก็จงนิ่งเสียเถิด” (รายงานโดยอิหม่ามอะหฺมัด)
8. การให้อภัยแก่ผู้อื่นและออกห่างจากบรรดาคนเขลา ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสความว่า
“เจ้า(มุฮัมมัด) จงยึดถือไว้ซึ่งการให้อภัย และจงใช้ให้กระทำสิ่งที่ดี และจงผินหลังให้แก่บรรดาคนเขลาทั้งหลายเถิด”(อัลอะอฺรอฟ 199)
และอีกอายะฮฺที่อัลลอฮฺ ทรงบอกถึงลักษณะของอิบาดุรเราะห์มาน เมื่อเจอพวกโง่เขลามาทักทาย ไว้ว่า
“และเมื่อพวกโง่เขลากล่าวทักทายพวกเขา พวกเขาจะกล่าวว่า ศานติ” (อัลฟุรกอน 63)
9. เปลี่ยนท่าทางในขณะที่โกรธ เช่นหากโกรธในขณะทียืนอยู่ให้นั่งลง หากโกรธในสภาพที่นั่งก็ให้นอนตะแคงขวา
10. อาบน้ำละหมาด เพื่อดับความโกรธที่มาจากชัยฏอนซึ่งถูกสร้างมาจากไฟ ดังหะดีษของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า
“แท้จริงความโกรธนั้นมาจากชัยฏอน และแท้จริงชัยฏอนนั้นถูกสร้างมาจากไฟ และไฟนั้นจะถูกดับด้วยน้ำ ดังนั้นเมื่อคนหนึ่งคนในในหมู่พวกท่านโกรธ เขาจงอาบน้ำละหมาดเถิด” (รายงานโดยอบูดาวูด และท่านอื่นๆ)
เรียบเรียงโดย อิบนุมะฮฺดี มิฟตาฮุ้ลอุลูม
ที่มา: www.islammore.com