ทำไมไม่ลองไปลงนรก?
เรื่องสั้น คติธรรม
แปล:สุชาติ เศรษฐมาลินี
มีชายสองคนกำลังคุยกันบนเครื่องบินขณะเดินทางไปทำธุระบางอย่าง ขณะนั้น ได้มีคู่สามีภรรยามุสลิมคู่หนึ่งได้เดินขึ้นเครื่องและมานั่งอยู่ติดกับชาย ทั้งสอง เมื่อชายทั้งสองเห็นเช่นนั้นจึงนึกอยากจะเล่นตลกเพื่อล้อเลียนคู่สามีภรรยา มุสลิม
ชายคนแรกจึงกล่าวขึ้นด้วยเสียงดังพอให้ได้ยินว่า “เจ้านายส่งฉันให้ฉันไปประเทศซาอุฯ แต่ฉันไม่อยากไปเลยว่ะ เพราะที่นั่นมีแต่พวกมุสลิม” คู่สามีภรรยาเมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงรู้สึกอึดอัด
ชายคนที่สองจึงหัวเราะและเสริมขึ้นว่า “เออ! เจ้านายฉันก็เคยจะส่งฉันไปปากีสถานแต่ฉันไม่ยอมไป เพราะไม่อยากไปเจอพวกมุสลิมที่นั่น”
ชายคนแรกจึงรับลูกต่อว่า “ครั้งหนึ่ง ฉันถูกส่งไปอิหร่าน แต่ฉันเกลียดมากเลย เพราะเจอแต่พวกมุสลิม” คู่สามีภรรยาเมื่อได้ยินมากเข้าจึงเริ่มรู้สึกหงุดหงิด
แต่ชายอีกคนหนึ่งยังคงพูดเย้ยต่ออีกว่า “ไม่ว่าเราจะไปไหนก็จะหลีกหนีพวกนี้พ้นหรอก เมื่อครั้งหลังสุดผมไปฝรั่งเศส ก็ยังไปเจอพวกมุสลิมอีกจนได้”
ชายคนแรกจึงหัวเราะขึ้นด้วยเสียงอันดังและกล่าวขึ้นว่า “นั่นแหละ คุณจะไม่มีวันได้เห็นผมไปเดินที่อินโดนีเซียอย่างเด็ดขาดเพราะไปทางไหนก็จะ มีแต่พวกมุสลิม”
คู่สามีภรรยามสุลิมจึงเหลืออดที่จะฟังการถากถางจากชายทั้งสองอีกต่อไป ผู้เป็นสามีจึงหันไปกล่าวแก่ชายทั้งสองด้วยรอยยิ้มและพูดแนะนำอย่างสุภาพไป ว่า “ทำไมคุณทั้งสองไม่ลองไปลงนรกครับ เพราะผมได้ยินมาว่าที่นั่นไม่ค่อยมีมุสลิม!”