ประเด็นให้เนื้อกุรบานกับคนกาเฟรนั้น ไม่มีหลักฐานจากอัลกุรอานและหะดิษโดยตรงระบุเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ดังนั้น ปวงปราชญ์จึงจำเป็นต้องวินิจฉัยจากตัวบทและตามเป้าหมายอุดมการณ์ของหลักชะรีอะฮ์ของอิสลามโดยรวม
ศาสนาอื่นกินได้หรือไม่ได้?
ประเด็นให้เนื้อกุรบานกับคนกาเฟรนั้น ไม่มีหลักฐานจากอัลกุรอานและหะดิษโดยตรงระบุเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ดังนั้น ปวงปราชญ์จึงจำเป็นต้องวินิจฉัยจากตัวบทและตามเป้าหมายอุดมการณ์ของหลักชะรีอะฮ์ของอิสลามโดยรวม
มัซฮับฮัมบาลีย์ (อัลฮะนาบิละฮ์)
มีทัศนะว่า อนุญาตให้เนื้อกุรบานกับกาเฟรซิมีย์ได้ หมายถึง กาเฟรที่อยู่ร่วมภายใต้กฏหมายเดียวกับเรา และไม่มีความเป็นศรัตรูต่อกัน เพราะการให้เนื้อกุรบานเป็นการทำดีอย่างหนึ่ง ซึ่งการกระทำดีต่อผู้อื่นนั้น ศาสนาอนุญาตให้กระทำได้ แม้จะเป็นกาเฟรก็ตาม ตราบใดที่พวกเขาไม่เป็นศัตรูกับเรา
อัลเลาะฮ์ทรงตรัสความว่า
لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
"อัลลอฮ์มิได้ทรงห้ามพวกเจ้าเกี่ยวกับบรรดาผู้ที่มิได้ต่อต้านพวกเจ้าในเรื่องศาสนา และพวกเขามิได้ขับไล่พวกเจ้าออกจากบ้านเรือนของพวกเจ้า ในการที่พวกเจ้าจะทำความดีแก่พวกเขา และให้ความยุติธรรมแก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรักผู้มีความยุติธรรม"
มัซฮับอัชชาฟิอี
ท่านอิมาม อิบนุหะญัร อัลฮัยตะมีย์ และท่านอิมาม อัรร๊อมลีย์ วินิจฉัยไว้ว่า " ไม่อนุญาติให้กาเฟรทำการรับประทานเนื้อกุรบานที่เราเชือด และไม่อนุญาติให้คนจนหรือ(คนรวย)ที่ถูกมอบเนื้อกุรบานให้นั้น ทำการให้อาหารกับคนกาเฟรที่ปรุงมาจากเนื้อกุรบาน เนื่องจาก จุดมุ่งหมาย หรือเป้าหมาย ของการทำกุรบาน นั้นเพื่อเป็นการเอื้อเฟื้อ เอื้ออาทร กับบรรดาคนมุสลิมีน เพราะว่ากุรบานนั้น ถือเป็นเป็นอิบาดะฮ์ต่ออัลเลาะฮ์เพื่อเลี้ยงเป็นแขกรับประทานสำหรับมุสลิมีนเท่านั้น ดังนั้น จึงไม่อนุญาติให้ผู้เป็นกาเฟรทำการครอบครองเนื้อกุรบานดังกล่าว
และอิมามชาฟิอีย์ระบุเอาไว้ว่า ผู้ที่ทำกุรบานนั้น หากเขาได้เชือดกุรบาน หลังจากนั้นเขาได้ตกศาสนา(ตกมุรตัดเป็นกาเฟร) เขาก็ไม่สามารถรับประทานเนื้อกุรบานนั้นได้ (แม้กระทั้งเจ้าของกุรบานเองที่ตกมัรตัด ยังรับประทานไม่ได้ แล้วคนกาเฟรอื่นจะรับประทานได้อย่างไร ?)"
บรรดาอุลามาอ์ที่อธิบายหนังสือ ของท่านอิมามอิบนุหะญัรและอิมามรอมลีย์ได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า
" แต่มีอุลามาอ์มัซฮับชาฟิอีย์บางท่าน เช่นท่าน อัลมุหิบ อัฏฏ๊อบรีย์ ได้วินิจฉัยว่า อนุญาติให้รับประทานเป็นอาหารกับคนจนที่เป็นกาเฟรซิมมีย์ (กาเฟรที่อยู่ในปกครองของรัฐอิสลาม) จากเนื้อกุรบานที่เป็นสุนัติ และไม่ใช่วายิบ(เช่น บนบานเอาไว้ว่าจะเชือด หรือสั่งเสียว่าให้ทำการเชือด) โดยเปรียบเทียบ(กิยาส)กับการบริจาคท่านทั่วไปที่เป็นสุนัต
แต่ในสำนวนคำพูดของอิมามนะวาวีย์ใน หนังสือมัจญฺมั๊วะของท่าน หลังจากที่ท่านได้ทำการรายงาน คำกล่าวของท่านอิบนุมุงซิร ว่า พวกเขา(บรรดาอุลามาอ์) ได้มีความเห็นขัดแย้ง ในกรณีการให้อาหารด้วยเนื้อกุรบานกับ คนยากจนที่เป็นกาเฟรซิมมีย์ ซึ่งในกรณีนี้ ท่านอบูลหะซัน อัลบะซอรีย์ ท่านอบูหะนีฟะฮ์ และท่านอบู อัษษูร ได้ผ่อนปรนในสิ่งดังกล่าว(คือกระทำได้) และท่านอิมามมาลิกกล่าวว่า
"ผู้อื่นจากพวกเขานั้น เป็นที่รักยิ่งมายังเรา(ในการให้รับประทานเนื้อกุรบาน) และอิมามมาลิก ถือว่า มักโระฮ์ การให้หนังสัตว์ที่ถูกเชือดทำกุรบานกับนัสรอนีย์ หรือชิ้นหนึ่งจากเนื้อของมัน และอิมามลัยษ์ ก็ถือว่ามักโระห์เช่นเดียวกัน พร้อมท่านลัยษ์กล่าวว่า หากเนื้อกรุบานถูกมาปรุงเป็นอาหาร จึงถือว่าไม่เป็นไร หากกาเฟรซิมมีย์(ที่ยากจน) ได้มาร่วมรับประทานพร้อมกับบรรดามุสลิมีน และท่านอิบนุมุงซิรกล่าวว่า
ฉันไม่เคยรู้ว่าบรรดาอุลามาอ์ของเราได้ทำการกล่าวกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้น นัยยะของมัซฮับนั้น คืออนุญาติให้รับประทานเนื้อกุรบานที่สุนัติได้ สำหรับคนกาเฟรซิมมีย์ที่ยากจน (แต่คำกล่าวข้างหลังนี้ ถือว่า เป็นทัศนะคำกล่าวที่ฏออีฟ) (ส่วนหลักฐานจากอัลกุรอานและหะดิษเกี่ยวเรื่องกาเฟรรับประทานเนื้อกุรบานได้หรือไม่นั้น ไม่มีระบุเอาไว้ ซึ่งประเด็นนี้มันอยู่ที่การวินิจฉัยของบรรดาอุลามาอ์) "
ที่ผมนำเสนอมาทั้งหมดนั้น ดูได้ที่ หนังสือ ตั๊วะหฺฟะตุลมั๊วะหฺตาจญฺ ของท่านอิบนุหะญัร และได้อธิบายเสริมโดย ท่าน อัชชัรวานีย์ และอิบนุกอซิม อัลอับบาดีย์ เล่มที่ 9 หน้า 363 - 364 ตีพิมพ์ ดารฺ อัลเอี๊ยะหฺยาอฺ อัตตุรอ๊ษ อัลอะร่อบีย์ / ดู หนังสือ นิฮายะฮ์ อัลมั๊วะหฺตาจญฺ ของท่านอิมาม อัรรอมลีย์ เล่ม 8 หน้า 141 ตีพิมพ์ มุสต่อฟา อัลหะละบีย์ / หนังสือ ก๊อลยูบีย์ เล่ม 4 หน้า 255 ตีพิมพ์ ดารฺ อัลฟิกรฺ / ดู หนังสือ มุฆนีย์ อัลมั๊วะห์ตาจญ์ (หนังสือเล่มนี้อธิบายไว้น้อยเกี่ยวกับประเด็นที่ผมนำมาตอบ) เล่ม 6 หน้า 139 ตีพิมพ์ มักตะบะฮฺ อัตเตาฟีกียะฮ์
จากสิ่งที่นำเสนอมานั้นจะเน้นประเด็นให้ดังนี้ คือ
1. กาเฟรบ้านเรานั้น ให้เนื้อกุรบานกับพวกเขาไม่ได้ เนื่องจากพวกเขาไม่ใช่ซิมมีย์(กาเฟรที่ยอมทำสัญญาอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐอิสลาม)
2. หากเป็นกาเฟรซิมมีย์ที่ร่ำรวย ย่อมให้ไม่ได้อย่างเด็ดขาด เนื่องจากประเด็นเขาพูดเรื่องกาเฟรซิมมีย์ที่ยากจน
3. หากสมมุติว่า มีกาเฟรซิมมีย์จริงๆ และคุณก็เลือกทัศนะอุลามาอ์ที่ว่า อนุญาติให้อาหารด้วยเนื้อกุรบานกับกาเฟรซิมมีย์ที่ยากจน นั้น ก็สมควรปรุงเป็นอาหารและเชิญเขามารับประทานด้วย หรือเอาเนื้ออื่นๆที่ไม่ใช่เนื้อกุรบานมาปรุงปนกับเนื้อกุรบานด้วย แต่หากให้เป็นเนื้อกับพวกเขานั้น ไม่สมควรอย่างยิ่ง เนื่องจากบางครั้งเขา อาจจะนำมันไปขาย เพื่อให้ได้เงินมา แล้วนำไปใช้จ่ายในทางที่ไม่ถูกต้องครับ
4. หากได้ให้เนื้อกับคนกาเฟรบ้านเราไปแล้ว กุรบานของคุณถือว่าใช้ได้ครับ แต่คุณต้องไปซื้อเนื้ออื่นมาทดแทนในสิ่งที่คุณให้ไป แล้วก็ไปแจกจ่ายให้คนจนครับ
วัลลอฮุอะลัม
- ประวัติ กุรบาน บทบัญญัติ การตัดผมและเล็บสำหรับผู้ทำกุรบาน
- ประวัตินบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม (อับราฮัม)
- ความสำคัญของการทำกุรบาน(เชือดสัตว์พลีทาน)
- วิธีเหนียตการทำกุรบาน อย่างไร?
- เหตุใดผู้เชือดกุรบานจึงห้ามตัดผมและเล็บ
- ข้อห้ามสำหรับผู้ทำกุรบาน
www.sunnahstudent.com