ดุอาอฺเมื่อเห็นคนพิการ

ในขณะที่เรา แลเห็นคนพิการ ทำให้เราได้ระลึกถึง เนี๊ยะมัต (ความผาสุก) ของ อัลเลาะห์ ที่ได้ประทานให้แก่เรา เช่น เมื่อเราเห็นคนตาบอด เราก็จะกล่าวว่า อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์ ที่ อัลเลาะห์ ได้ให้เรารอดพ้นจากการพิการทางตา

ในขณะที่เรา แลเห็นคนพิการ ทำให้เราได้ระลึกถึง เนี๊ยะมัต (ความผาสุก) ของ อัลเลาะห์ ที่ได้ประทานให้แก่เรา เช่น เมื่อเราเห็นคนตาบอด เราก็จะกล่าวว่า อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์ ที่ อัลเลาะห์ ได้ให้เรารอดพ้นจากการพิการทางตา เราก็รู้สึกสำนึกใน เนี๊ยะมัต ของพระองค์ที่ได้ประทานให้แก่เรา เราก็ขอขอบคุณต่อพระองค์ บางครั้งเราก็เตาบะห์ตัว (สารภาพผิด)จากความชั่วเพื่อขอบคุณต่อ อัลเลาะห์ ที่ประทาน เนี๊ยะมัตให้แก่เรา ได้หยุดยั้งชั่งคิดให้เราได้กลับตัว (เตาบะห์ตัวจากความผิด)

แต่ถ้าเราไม่พบคนพิการเลยในระยะเวลายาวนาน ขอถามว่า เราจะระลึกถึงเนี๊ยะมัตของอัลเลาะห์ ที่มีต่อเราไหม ? คำตอบก็เป็นที่แน่ชัดว่าเราจะไม่ระลึกถึง เนี๊ยะมัต (ความโปรดปราน) ของพระองค์ที่มีต่อเราอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นคนพิการเหล่านี้ก็เปรียบเหมือนเป็นสิ่งคอยเตือนสติให้แก่เรา ให้เราได้ระลึกนึกถึงในอำนาจของพระองค์ โดยเฉพาะในความโปรดปรานของพระองค์อยู่เสมอ

ดุอาอฺเมื่อเห็นคนพิการ

คำอ่าน

อัลฮัมดุลิลฮิล ละซี อาฟานี มิมมับ ตะลากะ บิฮี

วะฟัฎฎ่อละนี อะลา กะซีริน มิมมัน ค่อละก่อ ตัฟฏีลา

คำแปล

มวลการสรรเสริญเป็นสิทธ์ของอัลลอฮฺ ผู้ทรงประทานสุขภาพที่แข้งแรงให้แก่ฉันโดยให้พ้นจากสิ่งที่พระองค์ทรงทดสอบท่าน และพระองค์ทรงโปรดให้ฉันอยู่เหนือผู้ที่พระองค์ทรงสร้างอย่างล้นเหลือ

https://islamhouse.muslimthaipost.com