ความแง่งามของอิสลาม อธิบายเยี่ยงไรก็เอื้อนเอ่ยไม่หมดจริงๆ ยิ่งศึกษาอิสลามยิ่งเข้าถึงแก่นธรรม เป็นความกลมกล่อมนัยความเป็นมนุษย์ ที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้นมายืนเคียงข้างโลกดุนยาใบนี้...
เข้าสวรรค์ก็เพราะแมว ลงนรกก็เพราะแมว
บทความโดย อ.มุรีด ทิมะเสน
ท่านรสูลุลลอฮฺ กล่าวว่า:
عُذِّبَتِ امْرَأَةٌ فِي هِرَّةٍ سَجَنَتْهَا حَتَّى مَاتَتْ، فَدَخَلَتْ فِيهَا النَّارَ، لاَ هِيَ أَطْعَمَتْهَا وَلاَ سَقَتْهَا، إِذْ حَبَسَتْهَا، وَلاَ هِيَ تَرَكَتْهَا تَأْكُلُ مِنْ خَشَاشِ الأَرْضِ
“สตรีนางหนึ่งทรมานแมวโดยกักขังมันไว้จนกระทั่งตาย (เนื่องจากความหิว) นางจักได้เข้านรกสถาน (เพราะ) นางไม่ให้อาหาร ไม่ให้น้ำดื่มแก่มัน อีกทั้งนางยังกักขังไม่ปล่อยให้มันไปจับสัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ กิน (อีกต่างหาก)” [หะดีษเศาะหี้หฺ, บันทึกโดยบุคอรีย์ หะดีษที่ 3482]
สิ่งที่ได้รับจากหะดีษ
ความแง่งามของอิสลาม อธิบายเยี่ยงไรก็เอื้อนเอ่ยไม่หมดจริงๆ ยิ่งศึกษาอิสลามยิ่งเข้าถึงแก่นธรรม เป็นความกลมกล่อมนัยความเป็นมนุษย์ ที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้นมายืนเคียงข้างโลกดุนยาใบนี้
อิสลามสอนให้เรารับผิดชอบ (อะนามะฮฺ) สิ่งใดก็ตามที่รับอะมานะฮฺให้ดูแล หรือจัดการสิ่งนั้น ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือเดรัจฉานก็ตาม เรามีภรรยาก็ต้องเลี้ยงดูภรรยาให้ดี เรามีลูกก็อบรมสั่งสอนเลี้ยงดูลูกให้ดีมีศรัทธามั่น เราเลี้ยงสัตว์เดรัจฉาน เราก็ต้องดูแลพวกมันให้ดี หากดูแลไม่ได้ ศาสนาก็ไม่อนุมัติให้เลี้ยงมันเป็นภาระ แต่ถ้าริจะเลี้ยงแล้วไซร้ ต้องเลี้ยงให้ดี ให้อาหารมัน ให้น้ำดื่มแก่มัน เมื่อมันป่วยก็พามันไปรักษา พูดง่ายๆ
เมื่อเราตัดสินใจเลี้ยงสัตว์สักตัวหนึ่ง แต่เราไม่สนใจกระทั่งมันตาย ความบรรลัยจักรจะบังเกิดกับเราอย่างแสนสาหัส กล่าวคือ...
เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่เข้าไปพำนัก ณ นรกสถานอย่างทรมานและแสนสาหัสสากรรจ์ยิ่ง เพียงเพราะเราปรารถนาจะเลี้ยงสัตว์สักตัวหนึ่ง หรือหลายตัว แต่เราปล่อยให้มันอดอาหารอดน้ำกระทั่งตาย ทำไมอิสลามเอ่ยโทษนั้นรุนแรงเสียเหลือเกิน? สาเหตุก็เพราะเราทำลายความรับผิดชอบต่อสิ่งหนึ่งซึ่งเราอาสาจะรับผิดชอบ แต่เราละเมิดต่อสิทธินั้น แม้ว่ามันเป็นสัตว์ก็ตาม เพราะมันมีชีวิตไง เราในฐานะมนุษย์ก็ไม่มีสิทธิ์ไปละเมิดสิทธิความเป็นสัตว์ของมันได้เช่นกัน
อีกนัยหนึ่งที่หะดีษข้างต้นสื่อแก่เรา คือ ความเมตตา, ความเมตตาเนี่ยค้ำจุนโลกใบนี้จริงๆ อิสลามสอนให้ผู้ศรัทธาดำรงไว้ซึ่งความเมตตาเสมอ ไม่ว่าจะเมตตากับมนุษย์เยี่ยงเรา หรือสัตว์เดรัจฉานก็ตาม
ประเด็นสตรีเลี้ยงแมวแล้วให้มันอดอาหาร และอดน้ำ อีกทั้งไม่ปล่อยให้มันไปหาอาหารกินเนี่ย ประเด็นเดียวเลย คือ นางไม่มีความเมตตา ผู้ศรัทธาคนใดไร้ซึ่งความเมตตา หาใช่ผู้ศรัทธาที่แท้จริงไม่ ความเมตตาต้องบรรจุในตัวตนของผู้ศรัทธา...สิ เราทราบดีว่า ท่านนบีถูกส่งมายังพวกเราไม่ใช่เพราะความเมตตาดอกละหรือ?
โปรดอย่าละเลยจริยธรรมอันเปี่ยมล้นไปความเมตตาเลยนะ ไม่ว่าจะเมตตาต่อมนุษย์อย่างเราๆ หรือต่อเดรัจฉานสัตว์ก็ตามที ซึ่งคงไม่ใช่เรื่องเล็กแล้วละ ที่จะเพิกเฉยความเมตตาในตัวตนของเรา ด้วยไร้ความเมตตานี่หละ ยังเป็นเหตุทำให้เราเข้าไปนั่งในนรกสถานโดยไม่ยากเย็นนัก (ขอดุอาอ์ให้เราพ้นจากสิ่งข้างต้นด้วยเถิด)