ในวันที่ อิบรอฮีม ลูกชายของท่านนบี(ศาสนทูต)มูฮัมหมัดเสียชีวิตนั้น ได้เกิดสุริยะคราสขึ้น มุสลิมหลายคนต่างคิดว่ามันคือ ปาฏิหาริย์...
เกิดสุริยะคราสในวันสิ้นใจของลูกชายนบีมูฮัมหมัด
เกิดสุริยะคราสในวันสิ้นใจของลูกชายของท่านศาสดามูฮัมหมัด
ในวันที่ อิบรอฮีม ลูกชายของท่านนบี(ศาสนทูต)มูฮัมหมัดเสียชีวิตนั้น ได้เกิดสุริยะคราสขึ้น มุสลิมหลายคนต่างคิดว่ามันคือ ปาฏิหาริย์ พวกเขาต่างพูดและตีความกันไปในทำนองที่ว่า ดวงอาทิตย์นั้นโศกเศร้าเสียใจไปกับการสิ้นลมของลูกชายของท่านนบี เมื่อท่านนบีได้ยินเข้า ถึงแม้มันจะเป็นคำพูดที่ฟังดูดีประหนึ่งให้ความสำคัญต่อลูกชายที่ท่านรักยิ่ง อาจจะดูเหมือนไม่ใช่เรื่องเสียหายใดๆก็ได้หากท่านแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจกับคำพูดในแง่ดีเช่นนี้ และปล่อยให้เป็นเรื่องคล้ายกับปาฏิหาริย์อันเพิ่มศรัทธาแก่มุสลิมก็น่าจะได้หากคิดกันแบบผิวเผิน แต่ท่านนบีมิได้ปล่อยให้ความเชื่ออย่างผิดๆนี้ผ่านไปโดยไม่ตักเตือน ท่านได้มองหน้าคนที่กล่าวเช่นนี้ และพูดว่า
“ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์คือเครื่องหมายของพระผู้เป็นเจ้า มันมืดไปมิใช่เพราะการเกิดการตายของใคร เพราะฉะนั้นเมื่อเห็นจันทรุปราคา หรือสุริยุปราคา ก็จงรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้า และหันมาหาพระองค์ด้วยการละหมาด(นมาซ)”
เราจะเห็นได้ว่า ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด ท่านนบีนั้นมั่นคงในแบบอย่างในเรื่องการนับถือพระเจ้าองค์เดียว โดยมิให้สิ่งใดมาทำให้ท่านต้องออกจากหลักการยึดมั่นของอิสลาม บรรดานักเขียนประวัติศาสตร์ของท่านนบีมูฮัมหมัดนั้น เป็นที่ยอมรับกันโดยนักประวัติศาสตร์ทั้งของมุสลิมและตะวันตก และนักบูรพาคดีทั้งหลายว่า ท่านไม่เคยเสียจุดยืนในเรื่องการนับถือพระเจ้าองค์เดียวและไม่เคยขัดแย้งกันในประเด็นนี้เลย
ขอพระเจ้าทรงประทานความเมตตาแก่เราทั้งผอง อามีน
ท่านอิบนุ อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา เล่าว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า :
“ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์คือเครื่องหมายของพระผู้เป็นเจ้า มันมืดไปมิใช่เพราะการเกิดการตายของใคร เพราะฉะนั้นเมื่อเห็นจันทรุปราคา หรือสุริยุปราคา ก็จงรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้า และหันมาหาพระองค์เด้วยการละหมาด(นมาซ)”
[บันทึกโดยบุคอรี 1042]
คำสอนนี้ มีจุดยืนชัดเจน ชอบมากกับคำสอนนี้ เหตุผลก็คือท่านคงจะต้องการให้ยึดคำสอนมิใช่ที่ตัวตนของบุคคล!