ยาซีน เรื่องราวของชาวยาซีน ที่กล่าวไว้ในอัลกุรอาน

คำว่า ยาซีนในที่นี้ไม่ใช่ชื่อของเผ่าหรือสถานที่ แต่เป็นชื่อของบทในคัมภีร์กุรอานที่ได้การพูดถึงเรื่องราวของพวกนี้

เรื่องราวของชาวยาซีน ที่กล่าวไว้ในอัลกุรอาน

คำว่า ยาซีนในที่นี้ไม่ใช่ชื่อของเผ่าหรือสถานที่ แต่เป็นชื่อของบทในคัมภีร์กุรอานที่ได้การพูดถึงเรื่องราวของพวกนี้

ทั้งหมดที่เรารู้เกี่ยวกับเรื่องราวของคนพวกนี้ก็คือ สิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงบอกไว้ในคัมภีร์กุรอาน :

และจงยกต้วอย่างเรื่องราวของผู้คนในเมืองนั้น (กล่าวกันว่าเมืองนั้นคือเมืองอันติออคหรือตะกียะฮฺ) เมื่อตอนที่มีบรรดาศาสนทูตถูกส่งมาเมื่อเราได้ส่งทูตสองคนไปยังพวกเขาและพวกเขาได้ปฏิเสธทูตทั้งสองเราจึงได้ส่งทูตคนที่สามไปเพื่อทำให้พวกเขาเข้มแข็งขึ้น แล้วพวกเขาได้กล่าวว่า “เราได้ถูกส่งมายังพวกท่านในฐานะศาสนทูต” นี่มิใช่เผ่าหรือชื่อสถานที่ แต่เป็นชื่อของซูเราะฮฺที่เรื่องราวของคนเหล่านี้ปรากฏ

แต่ผู้คนได้กล่าวว่า “พวกท่านมิได้เป็นอะไรมากไปกว่ามนุษย์เหมือนอย่างพวกเรา และพระผู้ทรงกรุณาปรานีมิได้ส่งสิ่งใดมา พวกท่านมิได้มีอะไรนอกไปจากการโกหก”  บรรดาศาสนทูตจึงได้กล่าวว่า “พระผู้อภิบาลของเราทรงรู้ดีว่าเราได้ถูกส่งมายังพวกท่าน และเราไม่มีหน้าที่อะไรนอกไปจากนำสาส์นมาประกาศเท่านั้น”

ผู้คนจึงกล่าวว่า “เราถือว่าพวกท่านเป็นลางร้ายสำหรับพวกเรา ถ้าหากพวกท่านไม่หยุดยั้ง เราจะเอาหินขว้างพวกท่านและพวกท่านจะได้รับการลงโทษอันเจ็บปวดของเรา” บรรดาศาสนทูตจึงได้ตอบว่า “ลางร้ายของพวกท่านนั้นอยู่กับพวกท่านเอง พวกท่านกล่าวเช่นนี้ก็เพราะพวกท่านได้ถูกตักเตือนมาแล้วมิใช่หรือ ? ความจริงแล้ว พวกท่านเป็นหมู่ชนที่ฝาฝื่นทุกอย่าง”

ขณะเดียวกัน มีคนผู้หนึ่งจากส่วนที่ไกลที่สุดของเมืองได้วิ่งมาถึงและกล่าว่า “หมู่ชนของฉันเอ๋ย จงปฏิบัติตามบรรดาศาสนทูตเหล่านี้เถิด จงปฏิบัติตามที่ผู้ที่มิได้เรียกร้องสิ่งตอบแทนใดๆจากพวกท่าน และพวกเขาเป็นผู้ที่อยู่ในหนทางที่ถูกต้อง แล้วทำไมเล่าที่ฉันจะไม่เคารพภักดีผู้ทรงสร้างฉันและผู้ที่พวกท่านทั้งหลายจะถูกนำกลับไป ? จะให้ฉันยึดถือพระเจ้าอื่นใดนอกไปจากพระองค์กระนั้นหรือ ? ในเมื่อถ้าพระผู้ทรงกรุณาปรานีจะให้ฉันได้รับการขอไถ่โทษของพวกเขาเหล่านั้นก็ไม่สามารถอำนวยประโยชน์ใดๆแก่ฉันได้ และพวกเขาก็ไม่สามารถช่วยฉันให้รอดได้ ถ้าหากฉันทำเช่นนั้น ฉันก็ตกอยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง ฉันศรัทธาในพระผู้อภิบาลของพวกท่าน ดังนั้น พวกท่านจงฟังฉัน”

(ดังนั้น พวกเขาจึงฆ่าชายผู้นั้นและ) ได้มีเสียงกล่าวแก่เขาว่า “จงเข้าสวรรค์เถิด” เขาได้กล่าวว่า “หมู่ชนของฉันจะรู้ไม่นี่! ถึงการที่พระผู้อภิบาลของฉันได้ให้อภัยแก่ฉันและทรงรวมฉันไว้ในบรรดาผู้มีเกียรติ" หลังจากพวกเขาแล้ว เราไม่ได้ส่งกองทัพใดๆจากฟากฟ้ามายังหมู่ชนของเขาและเราก็ไม่จำเป็นต้องส่งพวกเขาลงมา แค่มีเสียงกึกก้องกัมปนาทเพียงครั้งเดียว พวกเขาทั้งหมดก็สิ้นซาก

น่าอนาถสำหรับมนุษย์ทั้งหลาย ไม่มีศาสนทูตคนใดมายังพวกเขาแล้วไม่ถูกพวกเขาหัวเราะเยาะเย้ย พวกเขาไม่เห็นหรือว่ากี่ชนชาติแล้วที่เราได้ทำลายไปก่อนหน้าพวกเขา และพวกเขาไม่ได้กลับมาหาพวกเขาอีก (กุรอาน 36:13-31)

ที่มา: www.thaimuslim.com