ภาษาอาหรับ มีพยัญชนะ 29 ตัว เป็นภาษาที่ให้อ่านจากขวาไปซ้าย คือ อะลิฟ บา ตา ษา ถึงยา พยายามท่องจำให้ขึ้นใจ พร้อมทั้งหัดอ่านและหัดเขียนให้ชำนาญ
ตําแหน่งที่เกิดเสียงของพยัญชนะภาษาอาหรับ
ภาษาอาหรับ มีพยัญชนะ 29 ตัว เป็นภาษาที่ให้อ่านจากขวาไปซ้าย คือ อะลิฟ บา ตา ษา ถึงยา พยายามท่องจำให้ขึ้นใจ พร้อมทั้งหัดอ่านและหัดเขียนให้ชำนาญ
ส่วนตัวยา (คืออักษร 2 ตัวสุดท้าย) นั้นเป็นอักษรเดียวกัน
ا อลีฟ ที่โพลงปากในเมื่ออ้าปาก
ب บาอ์ ที่ริมฝีปากในเมื่อเปิดปาก
ت ตาอ์ ที่ปลายลิ้นและไรฟันข้างบนถัดขึ้นไปทางเพดานข้างบน -
ث ษาอ์ ที่ปลายดินและชายไรฟันข้างบน
ج ญีม ที่ส่วนกลางของดินในระหว่างกลางถิ่นและกลางเพดาน
ح หาอ์ ที่ส่วนกลางของกระเดือก
خ คออ์ ที่ส่วนบนของกระเดือก คือ ถัดจากส่วนปากลงไป
د ดาล ที่ปลายลิ้นและไรพื้นข้างบน ถัดขึ้นไปทางเพดานข้างบน
ذ ซาล ที่ปลายลิ้นและไรพื้นข้างบน
ر รออ์ ที่เดียวกันกับอักษร ن (นูน) คือเกิดจากปลายลิ้นต่ํากว่า ل (ลาม) นิดหน่อยและลึกลงไปจนถึงหลังลิ้น
ز ซัย/ซาย ในระหว่างนั้นและไรพื้นข้างบนและข้างล่าง
س ซีน ในระหว่างปลายดินและบนไรฟันข้างบนและข้างล่าง ตําแหน่ง เดียวกับ ص (ศอด/ซ้อด)
ش ชีน ที่ส่วนกลางของดิน ในระหว่างกลางขึ้นและกลางเพดาน ตําแหน่งเดียวกับ ج (ญีม)
ص ศอด/ซ้อด ในระหว่างปลายลิ้นและบนไรพื้นข้างบนและข้างล่าง ตําแหน่งเกี่ยวกับ س (ซีน)
ض ฎ๊อด/ด๊อด ที่ข้างลิ้น ถัดจากกรามขวา หรือซ้าย
ط ฏออ์ ที่เดียวกันกับ ت (ตาอ์) และ د (ดาล) คือจากปลายลิ้นและไรพื้นข้างบน
ظ ซออ์ ที่เดียวกันกับ ث (ษาอ์) และ ذ (ซาล) คือจากปลายลิ้นและชายไรฟันข้างบน
ع อัยน์ ที่เดียวกันกับ ح (หาอ์) คือเกิดจากส่วนกลางของกระเดือก
غ ฆอยน์ ที่เดียวกันกับ خ (คออ์) คือจากส่วนบนของกระเดือก ถัดจากส่วนปากลงไป
ف ฟาอ์ ที่ริมฝีปากข้างล่าง และตามไรฟันข้างบน
ق ก๊อฟ ที่โคนลิ้น ถัดจากกระเดือกและตรงกันข้ามกับเพดานข้างบน
ك ก๊าฟ ที่ ๆ ต่ำกว่าที่เกิดเสียงของ ق (ก๊อฟ) และถัดขึ้นไปบนเพดานข้างบน
J ลาม ที่ข้างลิ้นส่วนต่ำ จนถึงสุดปลายลิ้นและถัดจากเพดานข้างบน
م มีม ที่ริมฝีปากในเมื่อปิดปาก
ن นูน ที่ปลายลิ้น แต่เสียงต่ำกว่า J นิดหน่อย
و เวา ที่ริมฝีปากในเมื่ออ้าปาก
ه ฮาอ์ ที่ส่วนลึกของกระเดือก
ي ยาอ์ ที่เดียวกันกับอักษร و คือที่โพลงปากในเมื่ออ้าปาก
(หมายเหตุ – กฎโดยทั่วไปมีว่า ถ้าต้องการจะทราบว่าเสียงเกิดขึ้นจากที่ใดแล้ว ก็ทําให้พยัญชนะนั้นตาย หรือให้มี ชัดดุ์ แล้วนำ “ฮำซะห์วะซ้อล” ไว้ข้างหน้า แล้วให้ออกเสียง เสร็จแล้วก็จะทราบได้ว่า อักษรใดเกิดเสียง ณ ที่ใด)